Bir deniz kıyısında oturur,
Dalgalar acımasızca kayalıklara vurur.
Martıları izlersin, kanat çırpışlarını özgürlüğe…
Onlara özenir uçmak istersin
Sonra düşersin,
Alıngan bir hayalin altında kalır düşlerin.
Çocukluk yıllarında uçurttuğun uçurtmalar geçer gözlerinden
Sonra düşünürsün,
Geri de bıraktığın hesaplaşmaları.
Soğuk bir kış geçer içinden,
Üşürsün…
Üşümektir yalnızlık…
Dokunduğunda donar bütün mevsimler
Gitgide çürürsün,
Amansız bir rüzgara boyun eğmiş yaprak misali.
Bu şehir, bu sokak, bu caddeler,
Kaldırmaz artık yürekten tutuşmaları.
Ve o zincirlerle terbiye ettiğin sevdan,
Kancıkça bir vuruşma sahnesinde yaralanır.
Ve artık aşağılık bir dramdır hayat…
Kayıt Tarihi : 23.11.2007 16:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kaleminizi ve yüreğinizi kutluyorum sayın Sırtlan
çok dokunaklıydı .... üşüdüm ....
Üşürsün…
Üşümektir yalnızlık…
Dokunduğunda donar bütün mevsimler
Gitgide çürürsün,
Yalnızlığın acımasızca yok edişini, insanda yarattığı depremi muhteşem dizelerle aktarmışsınız okuyucuya...Kutluyorum...Şiirin her dizesi ayrı güzellikte...Bütün olarak muhteşem..
TÜM YORUMLAR (43)