Üşümek Bir Yana Şiiri - Murat Elter

Ekşi elma sırtında ay ışığı
Ve yalın ayaz
Ne kadar da sert
Üşümek bir yana
Kirinden
Arıtılmamış sesle
Köpekler
Beni
Uyandırıyor düşümden

Yoğun bir akşamda
Yoğun sis
Boşluklara
Doluyor sebepsiz
Hani
Suya dokunsam
Parmaklarım
Kırılacak cam gibi
Dağılmak bir yana
Şu kancık soğuk
Nefesimi doğruyor

Köyler
Reyonlar
Şehirler yıkılıyor
Altına
Oturduğum
Şeftali ağacının
Enkazlar bir yana
Ruhuma
Düşüme
Düşünceme
Uzun boylu depremler tutuluyor

Düşlerimde hâlâ en eski yüzü
Derken rüzgâr
Sonra yağmur
Ve her yenigün o'nu canlandırıyor