Üşümek Bir Yana... Şiiri - Murat Elter

Yaprağa kalemini sürünce hüzünlü şâir
Dalgınlaşır lacivert akşama dokunan şiir

Kekik kokulu sokakların, ıslak avluların
Ve toprağın burnunda nemli nisan kokusu

Yüzümde eski yağmur çizikleri
Yok o güzelim ışıklar
Yüzümde eski sevinç, eski kıvanç yok

Şu gökyüzlerinde diyorum - duy
Öksürük tutunca mor bulutları
Aynalara kırılgan bir çift gözden
Mermerlere sızan suları çağrıştırırım

Kim ne derse desin - muhakkak
Muhakkak diyorum - anla
Güneş yeniden ışıldayacak
Yuvamızı aydınlığa kuracak tarlakuşu

Bütün yağmurlar seni hatırlatmıyor
Hayır - beni sende unutturuyor
Akşamın rengi
Rüzgârın sesi
Ve şu ıslak - şemsiyesiz sokak

Boynuma rüzgârlar sarıyorum
Gözlerini düşlerime örüyorum
- olmuyor
Ellerim sana
Ellerim hep kınalı saçlarına üşüyor

Limon bahçelerine alışamadım ha!
Penceremde ki narçiçeğine
Ve yağmurun hazin melodisine

Uzun yollara bağırıyorum seni - bil!
Karlı dağlara haykırıyorum
Hey karlı dağlar diyorum!
Karkuşları yüzümü ne vakit garipseyecek?

Sen
Ey yalnız açan çiçek
Gün/eş kar topluyor sensiz bil!
Üşüyorum İkliminde gelincik kızı(l) nın