Ruhumun karanlıklarında bir öğretmen var
bulutlu bir gecede ay gülmesini kesmiş
göz kırpmaları yok
sanki bir kutup yıldızı o batmayan
gülümsüyor dostça yol gösteriyor
geçmişten bir öğretmen anımsıyorum
rakamsız toplama çıkarmalar yapan
memet emminin yanında
tarlasını bir baştan öbürüne adımlayan
azmi dayının yanında
tırnaklarını yiyen bilgenin
hıçkırarak ağlayan nurtenin yanında
..............................................................
tahta önünde masa başında
tarlada bağda bahçede.....
uızay yolunda
bir öğretmen kuruyorum usumda
atatürk' ün izinde.
Kayıt Tarihi : 23.2.2007 23:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ata' nın izindeki öğretmenlere sevgi ve saygılarımla.
![Ahmet Emer](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/23/usumdaki-ogretmen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!