Usuldaşmak Şiiri - Ulaş Güleviz

Dağların şahına çıktım
Usuldaşırken çocuklar
Yankısı sesimin
duyuluyordu nefesimden

Sesimin yankısı
Vuruyordu dağların usuna
Ve
Uyandırıyordu yorgun günü
Güneş
hafiften batmışçasına doğuyordu
zihnimde
Zihnim kalabalık
Zihnim yorgun
Ve belki
Vurgun bir kıza

Ve yakınım ben
İlk kez
Duygularıma bu kadar
Uzanıyorum
Okşuyorum saçını âdeta

Yıkanırken çocuklar
Bir elma gibi gıcırtılı
Ve dolanırken annesi
Bahçesini
Ve vururken meyvesinin dalına
İstemeden
İstemeden kırarken hevesini
Hevessiz

Ve ben de öyle hevessiz
İnerken suskun dağların doruğundan
Çekiliyorum kendi usuma
Sessiz