Gel,
Üşüyorum
Gel,
Sen gel ki
Ellerim tutuşsun.
Ateşinle yüzüm yansın.
Ve öyle bir yan ki,
Seni göremeyenler bile hissetsin seni
Hissettir kendini
Sen, Gel
Öyle bir yak ki beni,
Yakamasın bir daha bir başkası.
Hiçbir ateş,
Sıcak gelmesin artık bana
Senden sonra..
Gel ki yanalım.
Yanalım ki unutmayalım,
Gerçek yangını, ateşi.
Gel yak ki beni
Bir iz bırak bende.
Her yangın bir gün uçar gider
Rüzgara karşı
Sen de gidersin,
Bir iz bırak bende
Kayıt Tarihi : 15.6.2013 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!