Usulca susuşlarını bırak Şiiri - Kenan Faik

Usulca susuşlarını bırak
Yükseklerden.
Bir violin sesiyle
Hüzünlensin vaktin mağduru yapraklar
Bir bir kopuşunda
Dallardan.
Soğuk bir rüzgar insin
Avuçlarına.
Tutunamasa da aldırma
Acısı yok düşüşlerinin.
Bir su birikintisinin donuşu kadar beklesin
Üşüyen kelimelerim.
Güneşi unutmuş
Işıktan kopmuş
Kanatsız bulutlar kadar mecalsiz
Karalara boğulsun düşüncelerim.
Zemherinin koynunda
Ne kadar yaşarsa
Yaşasın bırak
Çer çöp papatyalar.
Toprağa bıraksın beyazlarını
Ama seviyor
Ama sevmiyor
Demeden
Kurban etmesin koparıp birer birer
Hayallerini.
Ölüme
Savrularak değil
Birlikte varsınlar tek.
Birlikte alıp bassın
Bağrına
Toprak.
Bir başka dirilişe
Usulca susuşlarını bırak
Yükseklerden.
Nasılsa
Hep böyle
Değil mi kaderimiz?
Hep böyle...