Usulca Gitmek Şiiri - Barış Ünlü Manisalı

Susmak gibi.
Kapandım bu gece
Kendime...
Bıraktım ellerinden tuttuğum
Bir yaşamı.
Tükenmiş umutlarımla birlikte
Kaybolmak istediğim karanlıklarda
Bir göz belirdi
Göz bebeklerimde.

Karanlık bir taze gerçeklik gibi
Tuttu ellerimden.
Götürdü bedenimi.
Hayaller dünyasına.
Eskiden kalabalıklar içinde
Kaybolan ruhum,
Şimdi can buldu
Bir gözbebeğin sarısında.

Durmadan konuştu dilim
En güzel kelamları.
Hiç bilinmeyen manalarda
Buldum bir yudum su misali
Can verdiğim hayalleri.

Akşamın belirdiği bir coğrafya da
Bıraktım yüreğimden
Bir hayatı.
Ruhumu teslim ettim sahibime.
Tek kelime etmeden
Usulca gittim yokluğa...

Eski yalnızlıklarımın üstüne
Kalabalığı, gürültüleri sardım.
Gömüldüm bir yüreğin toprağına
Adımlarımın sesini duyurmadan,
Bedenimi, hayallerimi, yüreğimi
Kimselerin bulamayacağı bir boşlukta
Can verdim bir güzelin ellerinde.
Bedenimden yere usulca
Süzülen kanlarımla birlikte...