Usulca Şiiri - Yusuf Akkaya

İhtiyardı; dili, damağı kururdu,
“Bir yudum su getirin!” derdi, usulca.
Hakikaten bir yudum su içer dururdu,
Ve “Su gibi aziz ol!” derdi, usulca.

İhtiyardı; açlığa pek gelemezdi,
“Sofrayı kuruverin!” derdi, usulca.
Karnı doyunca tebessümü bitmezdi,
Ve “Yoksulluk görmeyesin!” derdi, usulca.

İhtiyardı; soğuğa dayanamazdı,
“Şu sobayı harlayın!” derdi, usulca.
Isınınca biraz, yüzü kızarırdı,
Ve “Ocağın sönmesin!” derdi, usulca.

Hak emri: “Her nefis ölümü tadacak!”
İhtiyar da Hakka yürüdü, usulca.
Gayri o, dualarımda yaşayacak,
Ve özlemle anacağım hep usulca...

16.12.2018
Yusuf Akkaya