Usulca Şiiri - Hasan Ekrem

Usulca uzanıyorum toprağın karanlığına
Elimi uzatsam dokunacağım yıldızlara
Bir düşün içinde sımsıkı sarmalanıp
Dalmışım olmayanın sıcaklığına.
Olmayan anın yokluğunda.

Bir el uzanıyor ötelerden tutup çekilesi
Bir yara açıyor dokunduğu yerde en derininden
Tam orta yerinde bir böcek yuvalanıyor ansızın
Öldürdükçe çoğalıyor damarlarımda binlercesi
Kapatıyorum avuçlarımı.
Usulca…

Yıldızlardan bir yıldız seçiyorum sonra
Her bir ucu ayrı saplanıyor dünden yarına
Korkularımdan korkuyorum biliyorum
Düşüyorum uçurumların korkuluksuz yanından
Kapatıyorum gözlerimi.
Usulca…

Açılmıyor kanatlarım.
Toprak kokuyor nefesim,
Veriyorum.
Usulca…