Ellerini son defa tutayım
Çırpınan bir kuş gibi
Ölümü bekliyorum kafesimde
Sokaklarda usulca yanan
Garip bir lambayım
Ufakcık, ıssız köşemde
Ellerini ver, öpülesi ellerini
Bİr umut, bir hayal
Belki kurtulurum kırılası kafesten
Belki yanarım tekrar sevginin gücüyle
Usulca kıpırdar içimde
Bilmediğim bir heycan
Ellerini ver ellerime
Usulca, sessizce
Kimse duymasın, görmesin
Nazar degmesin sevgimize
Utanırım yüzüne bakmaya
Karanlıkta gel,
Usulca tut ellerimi
Göreceksin nasıl canlanıyor,
Nasıl parıldıyor
Gözlerim gözlerinde....
Kayıt Tarihi : 4.10.2006 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!