Usul Usul Ölüyorum Şiiri - Orhan Kaya 2

Bir zamanlar,
Duymaktan haz duyduğum sesin,
Gök gürültüsü kadar,
Korkunç şimdi.
Yüzüne sinmiş,
Bir yanardağın tortusu,
Ve deprem misali,
Yakıp yıkıyor,
Mabet misali sevgimizi...

Ve bir zamanlar,
Bakışlarında gül açarken,
Bakışların;
Gözlerime saplanan,
Cam kırıklarını andırıyor şimdi.
Oysa;
Sevginle beslenirdim,
Suyla beslenen çiçekler gibi...

Şimdi;
Susuz vazoda,
Bir karanfil gibi solmaktayım,
Çatlamış toprakta;
Boynu bükük,
Bir başak gibi hazandayım,
Uçurum boşluğunda açmış,
Bir gelincik gibi boşluktayım...

Görmüyor musun?
Çiğ taneleri düşmüş,
Kır çiçekleri gibi ağlıyorum,
Ve yıldırım düşmüş,
Bir çınar gibi,
Devriliyorum be.
Anlamıyor musun?
Usul usul ölüyorum...