Nedir bu kendi ekseninde dönüp durmalar
Hele bir ara ver, dinlen be dünya
Ne bu telaş,nereye bu koşuşturmalar
Yoruldum hızından,kalmadı takat
Hele dur, bir nefes al be hayat…
Kim basar her sabahın köründe düğmeye
Deli danalar gibi koşuştur
Ha üç, ha beş zeytin çeyrek ekmeğe
Her birimiz her gün azgın dalgalarla boğuşur
Beden yorulur,akıl yorulur
Hele Dur dinlen biraz,
Mola ver hayat …
Konuşmalar,laflar,lakırtılar,
Ne bu çene, ne bu bağrışma
Hiç dinlemeye zaman yok mu hayatta
Çalıyor herkes hayattan çaldığınca ya;
Eksilen hep kendi takatında
Hele biraz düşün;
Ağır ol, ağır git be hayat…
Her birimizin sırtında dünya yükü
Hayat heybesi uğraş,yarış,hırs dolu
Yol bu yol vesvese korku yolu
Anlamsız daha iyiye yarış;
Bitmez, sürer bir ömür boyu…
Kim neyle doldurabilmiş ki O! kuyuyu
Ne bu telaş ne bu acele
Bilirken fani bedenin sonunu
Sen, sen ol!
Akıllı ol,uslu ol,şaşırma yolunu
Usul usul
Hele usul usul git hayat
Kayıt Tarihi : 29.9.2007 01:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir gece vakti hayattan kaçsam diyorum Portakal çiçeklerinden kolyeler yapsam diyorum Çayır çimen yuvarlanıp,taklalar atsam diyorum Boynumdan kravatı çıkarıp satsam diyorum Elinde kaval,yüzeli koyuna çoban olsam diyorum
TÜM YORUMLAR (26)