Usul usul Şiiri - Saffet Çakır

Usul usul üşüyor akşam
dallara fısıldıyor sessizce kuşlar
bilmem koca dünya kime yâr !
yüreğime dokunan ey hazin rüzgâr!
iyi ki sevda, iyi ki aşk var.

Sen benim devamımsın
parçanım yada ben senin
elmas mavisini öper teni siyah gölgenin
gülüşlerine tutsağım.
ben uzaklarda başı karlı bir dağım.

Sen uzaklaştıkça yakınlaşıyorsun
bazen ağlıyorsun içimde
ben seni sevdim dedim her biçimde.
ah gülüşlerine tutsağım
seninle tüter ocağım otağım.

Semada fısıltı var yağmurmu ne!
diken düşmüş gülün gölgesine
alınganlık şerbetidir her aşkın
yad ellerde düştüm aşkın pençesine.

Sevdanın kıvılcımını Keremden aldım
vazgeçmeyişi mi veremden aldım
dudağından düşen şebneme uzattım bardağımı
susadıkça hasretini içtiğim
en zor anda yad ellerde seçtiğim
uğruna gururumdan vaz geçtiğim.

Usul usul üşüyor akşam
dallara fısıldıyor sessizce kuşlar
ikimizi konuşsun sevdiğim
uğruna susadığım yokuşlar...