Üşüdüm İliğimden Şiiri - Ozan Efe

üşüdüm iliğimden
ateşim sönünceye
ışıdım dileğimden
geriye dönünceye

yorgan altı gecesi
soğuya her hecesi
baş üstünde ecesi
dalışım ilk önceye

kırkında ay ağladı
davulların dağladı
gönüllerde bağladı
dar inceden inceye

varlığın sin taşına
kara servi başına
gök kararır kaşına
sor niceden niceye

ozan efem deyince
cepkenin eskiyince
dizlerinde tüyünce
çalışımdır günceye

010312denizli