Hani yağmur yağar da üşür ya insan,
İşte sende beni aşkınla ıslattın, ıslattın ve kaçtın.
Esen rüzgâr daha da kuvvetli üşüttü, beni bu hayatta.
İstesem de ısınamam artık, bu ömür yolunda.
Gittin, gittin ve gelmedin ne çare.
Bazen insan istese de, bulamaz bahane.
Seni sevip de görememek var ya gülüm;
Görüp de kavuşamamak,
Kavuşup da ayrılamamak,
Ayrılıp da barışamamak,
Barışıp da konuşamamak,
Konuşup da anlaşamamak,
İşte seni sevmek böyle bir şey gülüm!
Kayıt Tarihi : 16.6.2012 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!