Üşüdüm Demeye Utanıyorum

Sen soğukta o enkazın içinde,
"Yaşadım" demeye utanıyorum!
Derece eksinin bilmem kaçında,
"Üşüdüm" demeye utanıyorum!

Gecenin sonunda sabahın başı,
Gözümden akıyor hüznümün yaşı,
Kardeşler sarılmış, gördüm naaşı!
"Yaşadım" demeye utanıyorum!

Maraş, Gaziantep, Hatay ve Urfa.
Daha sayamadım harita burda.
Kanım çekilse de damarlarımda.
"Üşüdüm" demeye utanıyorum!

Eşim, dostum, çocuklarım, yanımda.
Yüreğim hisseder, özde canımda.
Afet için koli, paket, kolumda,
"Taşıdım" demeye utanıyorum!

Yürekler parça parça, takat kalmadı.
Gözüm gördü, inan aklım almadı.
Ömür terazim ki hile bilmedi.
"Yaşadım" demeye utanıyorum!

Kardelen'im, gitmez bunlar hoşuma.
Vatan'ımdır toprağı da taşı da,
Vicdan denen yükü kendi başıma
"Taşıdım" demeye utanıyorum!

Sen soğukta o enkazın altında,
"Üşüdüm" demeye utanıyorum!

...türkmenkızı...
TC. Kültür Bakanlığı Halk Şairi-Yazar