üşüdüm buz kesiyorken
kârım yaya yürümemde
poyraz zehrin esiyorken
ayağımdan sürümemde
avcı olmak vardı canda
kanadı kırmaydı canda
balık tuttum heyecanda
dışa doğru kürümemde
gözlerimde ağır uykum
uyumağa yatar duygum
duralı yürütür soykam
yürüyorken çürümemde
damlası büyücek düşer
yerin de dibinden deşer
kanatsız kolsuzca eşer
ak dumanı bürümemde
erik dalın dibinden koş
bayramlı güne tezle coş
dilinle kuşlar tutsa boş
ürümedim ürümem de
250412denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 9.5.2012 06:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!