Üşüdüm Şiiri - Zeki Çelik

ÜŞÜDÜM

Kaba yel beklerken tufan esiyor,
Kasırga,fırtına nefes kesiyor,
Bu kadar olmaz ki gönül küsüyor,
Ağustos ayında üşüttün beni.

Dilin diken oldu adeta batar,
İçine bin çeşit kurnazlık yatar,
Bedenin dokunsa belki buz tutar,
Ağustos ayında üşüttün beni.

Gözlerin hortumdur,alır savurur,
Merceği kor alev, yakar kavurur,
Çehrene baktıkça çiğ çiğ yoğurur,
Ağustos ayında üşüttün beni.

Ter bastı soğudum, çıktı ateşim,
Ağrıya bölendi başım ve dişim,
Aşkı zora soktu, bozuldu işim,
Ağustos ayında üşüttün beni.

Diğer aylar olsa normal sayarım
Sıcaklık ilet sen, üstü soyarım,
Zekice davranıp sana doyarım,
Ağustos ayında üşüttün beni.

13-8-2003 ZEKİ ÇELİK