Penceremin camına akseden şehrin yalnızlığında
Uzayıp giden yollardaki ışık pırıltıları hatırlatır bana seni.
O kadar uzaktadırlar ki,
Bir anda silinir radyoda çalan sevda ezgisi.
Yüreğimi burkan bir hüznün küstahlığı kapladığında ruhumu,
Anılar gelir, gözlerin gelir aklıma.
Beni ben yapan, hayatın anlamını sorgularken köşemde,
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta