Üşüdüm Şiiri - Salih Yıldız

Yalnız! Koca dünya bana dar geldi
Sıcacık çöllerde bile üşüdüm
Her hal-u karda aklıma yâr geldi
Sıcacık göllerde bile üşüdüm

Tutamadım duman sardı gönlümü
Aşk ateşi kar’a kardı gönlümü
Yârin bakışları yardı gönlümü
Sıcacık ellerde bile üşüdüm.

Bu ne haldır anlamadım bir türlü
Düz zeminde yürüyüşüm pütürlü
Gönül gözüm, ben bileli mühürlü
Sıcacık dillerde bile üşüdüm.

Bahçemde bağımda lal oldu bülbül
Kurudu açmadan dal oldu sümbül
Bütün umutlarım döküldü tül-tül
Sıcacık güllerde bile üşüdüm.

Sevdalarım hazan oldu döküldü
Yüreğimden nazlı sevgim söküldü
Zaman çabuk geçti belim büküldü
Sıcacık yellerde bile üşüdüm.