Üşüdü Yüreğim Şiiri - Bilal Sili

Üşüdü yüreğim Agustos şafaklarında
Patlayan bir mermi gibi gidişin şakaklarımda
Gözlerimde kan kırmızı güller açıyor
Bir şiir intihar ediyor
Ben masum degilim 'Sen hiç
Tüm şehir seni konuşuyor
Suskunum şimdi
Sensizdi bir o kadar densizdi
Gözlerimde aksamlar
Üşüdü ellerim yokluğunun satır aralarında
Içimde kuyruğunu kaldırmış bir akrep'gülüşün
Kızgın bir bıçak yarası sırtımda' ihanetin
Biliyormusun
Biliyormusun en çok neye üzülüyorum
Nedense hep canımın acıdığı yerdesin
Yanıyor şimdi yüreğim
Bir yalandı acımasızdı kaybolan yıllar
Kırılan aynalar gibi
Sessizdi bir o kadar renksizdi
Gözlerimde akşamlar
Ve ben yorgunum yorgunum sana
Kendime
Gelemem gelemem' hani gelsem dönemem
Düşer kalırım sende....

& Aşık Alemi &