gittin,
yüreğin dağlık bir yol istedi gibi
sana kal diyemezdim
memleket hallerini önüne serip
bir konuşalım da diyemezdim…
gittin,
arkanda kökleri kopmuş bir ağaç kaldı
gölgesinde sevgilinin izi yandı
senin gözlerinde ölen
bir güvencin havalandı…
gittin,
yaram açıldı, mezar yüreğinde kazılmıştı
seni, ne vakit kaybettim
bilemedim…yaralı düşlerimin arasında
üstümden gurbet kuşlarının çığlığı yandı…!
gittin,
sokak kedileri senden sonra uğramadı
yağmur mevsimiyle gelirken
içimde kuru bir ayaz vardı
üşüdü sesim, dil konuşamadı…!
gittin,
yokluğunun diğer adı kapıya yazıldı
sensizliğin yorganı yüzüme kapandı
kırık kanatlarımla ben
gidişine son mektubu yoluna yazdı…!
kapılar demir, eller soğuk
pencerenin menteşesi bile isyan etti
açılmadı, son duruşuna bu can el sallayamadı…
gittin, lakin gidişinin halini ressam tuvale almadı…!
08/11/2006-03:20
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 8.11.2006 03:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aydın kalemınıze ve yuregınıze saglık saygılarımla
yüreğine sağlık
Sonunda ayrılık varsa bırak gitsin.
Üzülürsün ama gerçek kapıya dayanmıştır.
Yüreğine sağlık.
TÜM YORUMLAR (14)