Üşüdü Hep Yürekler Şiiri - Melek Dönmez

Sözün bittiği yerde yürekler yanıp durdu,
Kınalı kuzulara hainler tuzak kurdu,
O tertemiz alnından şerefsiz nasıl vurdu,
Acıya doydu yurdum, üşüdü hep yürekler.
-
Ey gafil uyan artık nedir sendeki bu kin,
Gencecik fidanların sesleri kısık sakin,
Kendini ne sanarsın, mazlumuz dersin lakin!
Acıya doydu yurdum üşüdü hep yürekler.
-
Nasıl da türediniz kökünüz de bitmiyor,
Yıllarca kucak açtık neden hoşa gitmiyor,
Sabır olsa çatlardı,kırsan kafa yetmiyor,
Acıya doydu yurdum, üşüdü hep yürekler.
-
Acıyı bilmeyenler, hâla nutuk atıyor,
Aslan gibi şehitim, bak toprakta yatıyor
Her gelen kara haber, derdime dert katıyor,
Acıya doydu yurdum, üşüdü hep yürekler
-
Yıllardır aynı oyun yeter be artık yeter,
Bu toprak barış ister olamaz bundan beter,
İstiklalin uğruna ocaklar her dem tüter,
Acıya doydu yurdum, üşüdü hep yürekler...
-
02.05.2016