ÜŞÜDÜ
Bağlamamı kırdın mızrabım kayıp
Akordum bozuldu sevdam üşüdü
Kalmadı değerin yaptığın ayıp
Yıllarım vermiştim ömrüm üşüdü
Sırtıma sapladın çıkmayan oku
Kalmadı tenimde teninden koku
Derdime dermandın uymuyor doku
Çalmışsın nefesim gönlüm üşüdü
Yarım koydun beni gittin ellere
Kırık kalem yandı düştü dillere
Yüküm sardım düştüm engin çöllere
Ağladı gözlerim dünüm üşüdü.
MUSTAFA KARAKAYA
Kayıt Tarihi : 9.5.2019 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!