Üstüz- hayıflanma -1

'O,kendini biliyora ithaf'

atıl var olmayan her anın anısına
asi bir yelin eli ol can kıyısına
sürüklesin özlemler sahiline
ıslansın içimde sana y/akan yangınlar
geçmesini bilmeyen yaramı küle
bitmesini bilmeyen özlemlerimi güle
sana meftun olan tutkularımı kula
ç/evirdin yar…

d/ağdan akraşım-2

efkârıma dağdan perdeler taktım
seni göremeyişin önünde çin Seddi
seni beklemenin can yanında aşk ceddi
sonsuzluk ile onsuzluk ortasında tutku
yorgun bir sevi ermişi gibi bekledim seni senden

şarkıların kal dediği dizelerde kanıyor sensizliğim
Sen bir oksun yayıma atılmak için güzellişiyorsun
av ile aşk yan yana dizilmiş
atıldın tam on ikinin on ikisinden
ben vuruldum …aşk

Özü minimize fanisel-3

kendime büyüyor özlem fidem
titrek güllerin dalına selvi oluyor yadın
Yokluğunun dikenlerine batıyor sol yanım
Hiç yaşamadığım senli anlatılmazların l/aliyim

Birbirine bağlanan sensizliğiyin kördüğümüyüm
yakılıp külünden aşk olan kaknusun nus haliyim

Bir/az/dan ç/ok atılacak-4
Bir/az,ü(ç) ok
İki de kaldı sen ve ben

bekleyişler kendini ekti kavuşmaların ovasına
sen salına salına büyüdün
gel/git kendine ay ve hüzün
bir günlerin günü var
biraz senden yedim diye
biraz çok geldi gelemeyişin
t/adını sordum ta/ sana
y/angınında açıldı kader
düğüm üstüne kapandır keder
Ödünç heveslere ışınlandı felek
Yıkıldı uzak kalışın kalıntısı
biraz daha yakınlarına alnını sürdü yakarışlarım
biraz daha sen oldum, bu ben vahasında
biraz daha sen kaldım bu Leyla aynasında
biraz daha sen aktım bu Şirin pınarında
biraz daha sen yaktın bu sen yangınında
biraz daha ben oldum biraz daha sen’e