Usturuplu Bir Şiir Şiiri - Dılovan Çakmak

Dert burağına binmiş, kayıpsıyorum kendimi
Konuşulması gerekenleri bekliyorum
Bir tanrıça arıyor gözlerim
Yitik bir emanet,
Ve görmek istediğimiz tavırlar bunlar
Çok değil, daha dünden kalan küflenmiş bir benlik
Ay kraterlerine kemirgen
Yıldız tozuna gebe bir ölüm
İhtiyar bir intihar süsü ile bahşolmuş
Gazoz kapağından çıkan bedavalar ile yaşıyor sanki
Nedendir acaba diyenlerin
Halsiz üç beş ,bin veya bin beşyüzlü yılların
Miladında ötekileştirdiği
Medeniyetsiz birer insan yığınından başka bişey değil bu yalnız ölenler
Kanıksa ve hürmetlen dercesine
Aklı başında bir şaklabanı oynamak gibi
Daha lütufkar sergilerim oldu
Belki, beni babam doğurmuştur düşüncesiyle
Annemin üzerindeki ben yükünü almak isterdim
Aşağı atlarken yukarı düşmek isterdim de
Boğulmak değil göçük altında kalmak istiyorum.
Acıların belki üstüne göçük afiyetle gider
Eksi eksiyi götürür ve güzelimdir artık
Umarım matematik hesabı burada da tutuyordur
Her şeyde olmak nasıl bir duygu mate
Peki, altın oranın canı cehennemeye ne dersin.