Beynin, düşüncen kendi kendine teselliler verirken,
Seni haklı bulurken gözlerine söz geçiremeyip
Nasıl koca damlalarla sessizce isyanlar yaşadığını
O zaman anlayacaksın ve ben
Ben biliyorum ki sen bunları yaşarken
Beni aklından geçirmesen bile bir yerlerde,
Bir şekilde ben bunu hissedeceğim.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta