Eğmiş de boynunu her gelen vurur
Neyleyim neyleyim kulu neyleyim
Gül hoyrat ellerde dalında kurur
Elin kokladığı gülü neyleyim
Köyünü sel almış sızlanıp durur
Ayağa kalkmaya nazlanıp durur
Sevdasın yitirmiş tozlanıp durur
Ateşi kalmamış külü neyleyim)
Elin ninnisiyle uyuyup kalmış
Şeytan teslim almış ruhunu çalmış
Yüreğine olmaz korkular salmış
Çiçek açmayan bir çalı neyleyim
Eller yol gösterir onlarsa yürür
Görmezsen güzeli el âlem görür
Bakmazsan bağına yaban ot bürür
Nesebi tükenmiş dölü neyleyim
Ekilmiş tohumun toprakta çürür
Nefsine yenilmiş ayağın sürür
Vay gece şeytanı neler de bilir
Hayvan ahırında çulu neyleyim
Türküsü türkülerime uymuyor
Senin giysin bedenime uymuyor
İnanamam sana aklım koymuyor
Üstünde yürünmez yolu neyleyim
Sanki yaşayan bir ölü neyleyim
Sağ kanadın kırık solu neyleyim
Nasibi tükenmiş yolu neyleyim
Sevdasın yitirmiş çölü neyleyim
M. NAZİK 10.10.2006 MERSİN
Mahmut NazikKayıt Tarihi : 12.4.2008 22:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!