Üstünde Yorgunluk Şiiri - Emre Doğan

Koyu saçlarını kim tarardı?
Nasılda sinmiş üstüne yorgunluğun hain kokusu,
Kim verdi seni onun ellerine?
İyiki de tutmuş elleriniz birbirinizin yüreklerini.
Şimdi ziyaret ettim beyaz saçlarına gelen amansız misaferini.
Gördüm yorulmuşsun güzelim benim.
Biraz da küstün mü yoksa?
Sarılsaydım şöyle bir doyasıya.
Neden açmadın gözlerini ben gelince?
Ah güzelim nasılda yorgunsun ve kırılmışsın, ben anlarım gözün kapalı da olsa.
Ah güzelim habersiz geldi saçlarına kış soğuğu.
Yoksa sarılırdım, öperdim ve ağlardım ağlardım ağlardık.
Doyasıya özleyecek artık.
Beyaz saçlarına ne olacak şimdi?
Ben dokunamadım daha yollarda turuncu ve altın renginde hüzün var, yürünmüyor.
Dokunamadım son kez altın saçlarına güzelim benim ve ağlamak çare artık.