Sabır taşı çatlar oldu, bu menzilde kalan olmaz;
Vakt erişir, dost yetişir, aşkı meşke salan olmaz...
Dünyalık tek servetimiz kadavra beden diliyle
Can pazarına dökülsek, üste versem, alan olmaz...
Mercan dehlizlerde gönül, soğurur mecaz kumları,
İncimizi bulmak için, o derine dalan olmaz...
Nağmeler de kırık-dökük, güftenin içi boşaldı,
Perdeler kör, teller sağır, bestemizi çalan olmaz...
Yâr demişiz bir serâba, neyse ki, sevdâsı gerçek,
Üstünde tüter dumanı, bilge sözü yalan olmaz...
Kayıt Tarihi : 20.6.2008 17:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!