İki sevgilim oldu
İkisinin de adı BAHAR
Biri
cemrelerle dolu
gebe toprak kokulu
İLKBAHAR...
Bu kentler üstüne vuran sıcak aydınlık
Papatyalarla örülü çimen tarlaları
Benek benek şeftali yapraklarında
Olmamışlık, yenik aşk, mevsimsiz acılık...
Bu güzellik çiçeklere, gitar ezgilerinden
İstanbul dünya kadar büyüse
Yağmur damlası kadar küçülsen sen
Arayıp bulacağım...
Yorgun gözlerde bir açlık yaşamalara
Ne tutup duruyorsun bilmem karidesleri
Ya bu İSA önceleri
Yumuk gözlü ölü olmaz
Gözleri ölü olmaz...
Güzel olmak sevgisi varya tümümüzde
Tümümüz en güzel olmak isterdik ya...
Yeşil yapraklardan gelişi vardı bir estiri estiri
Fidan boyu güzelliklerdi önüne diz çökmüşçesine
Bu çok ıraklardan gelen bir türküydü manolya dallarına
‘’Ben Şiirlerimi şairler için yazarım, mizah ve fıkralarımı
Acunun zeka gücü için. Halk için ancak nesir yazarım ve başka şeylerle
Uğraştığımı bilmelerini de istemem. Şairlerden başkası için şiir yazmak
Bir büyük israftır bence.’’ Robert GRAVES.
Giysilerim beni soyup attı
Bir yana yığılıp kaldım
Üç aşağı beş yukarı dolaştı
Başı önüne eğik
Düşüncelere daldı...
Seni sancılı bir azı dişi gibi
beynimin dibine çöreklenmiş köklerinle,
yüreğimin sızlamasına aldırmadan
söküp attım.
Yatmadım ebruli gülüşlü anıların altına.
Yoğurt apaktır
Ve aydınsan yalnız yiyemezsin
Paylaşımcı olacaksın
Hiç olmazsa bıyıklarınla
Söylevler vereceksin yoğurt üstüne
İçine güneş girmeyen
Kapalı kutulara giremezsin
Küf kokar dudakları
Çürümüş sevdaların...
Aşkın gözü kör
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!