Üstüme Yazılmış Beyaz Şiirim

Gece, şiire siyah sayfa

Gerdanında yarım ay
İnsanın gönlünde
Bir tamamlanışı, bir eksilişi gibi sanki

Yıldızlar yüzüne saçılmış mısralar
En hüzünlü şiirler insanın saçlarında
Ak ak

Kalemimin ucu siyah inci
Saçılıyor uykuya, ya da uykusuzluğa
Denizin sevgi denen hazinesi
Kulağına taktım en güzel kelimemi
Bu gülümseyiş güneşin bebeği
Kalbime aldım
Uyutup büyütsün beni şiir şiir

Yastığımın gölgedeki beyaz yüzü
Açtım fermuarını göğsümün
Pamuk bulutlara dolsun gözlerimin tüm sözü
Bir tek toprağa yük değiliz...

En iyi gece dinler bizi
Beni hep şiir şiir dinledi
Bir mendil gibi yüreğimin terini sildi
Ne vefalı sevgili

Ağzı süt kokuyor
Yıldızların emzirdiği düşlerimin
Avutup büyütüyorum tüm şiirlerimi
Ben ne çok anneyim
Kimi zaman yorgun ve bitkinim

Denizin kıyısında bir banktayım
Sırılsıklam yalınayağım
Ceplerime yağmur doluyor
Gözlerime uzaklar
Bu ruhum
Ne ara sürükleyip götürmüş bedenimi
Kanepenin üstünde bir gölgeyim
Üstüme yazılmış beyaz şiirim...