Üstüme Toprak Attılar Şiiri - Resul Polat

Beni yalnız bıraktılar
çıra gibi yaktılar
dönüp bile bakmadılar
üstüme toprak attılar

haber salmıyorsun orda
ölüp dirilirim burda
bir dönüp bak hayatıma
üstüme toprak attılar

dönüp dönüp arkasını
kırdın gönül aynasını
soğuk keser havasını
üstüme toprak attılar

sorarsın belki de yarın
fayda etmez ağlayanın
bırakıp ta kaçacağım
üstüme toprak attılar

bahtsız bedevidir gönlüm
yanan alevidim söndüm
bir de sen yakma be gülüm
üstüme toprak attılar

hatırlarsın hatıramı
unuttun resul polatı
kestin selamı sabahı
üstüme toprak attılar