ben üstüme örtülen kar bulutuna yanmıyorum
nede beni görmeden geçen ırmaklara
ne artık inatla uçan martılara
yağmurlar yanaklarımı öpüp geçerken
mevsimlerin selamsız geçtiğine yanarım
günle beraber güldüğümüzde
gözlerimde sakladığım güneşin kaybolduğuna yanarım
yanarım ıslak akasyaların
eğreti ellerde kaldığına yanarım
en nadide çiçeklerin kirli ellerde solduğu'na yanarım.
öyle bir geçer ki zaman
zamanı kuşanmadan öldüğüne yanarım.
zamansız doğsa da güneş gözlerime
avuçlarımda tutamadığım'a yanarım
yanımdan günler gelip geçti hışımla
kırk ikindi yağmurlarıyla ıslanamadığıma yanarım.
üstüme örtülen kar bulutuna düşerse cemre
boynu bükük çiğdemlerin ezildiğine yanarım
bahara dokunmadan elim
gözyaşlarımın süzüldüğüne
bir ölüm mangasında ruhumun
kurşuna dizildiğine
yanarım...
Saffet Çakır
Kayıt Tarihi : 14.1.2020 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saffet Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/14/ustume-ortulen-kar-bulutu.jpg)
Teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (1)