Üstüme Gelme Şair Şiiri - Çınar Göle

Sen benim kadar bilemezsin kuytularını,
Saçlarını öpüp geçen rüzgarların tuttuğu köşe başlarını.
Sokaklarında sevdalarını kem gözlerden sakınan aşıklarını,
Nice aşklara tanıklık etmiş kaldırımlarını.
Benim kadar bilemezsin tutkulu öpüşlerin tadını,
geldim gidiyorum diyen sevdaların yüreklere
emaneti anılarını.
Bilemezsin bir dalganın kıpırtısında,
yosunların renk değiştirme zamanını,
fesleğen kokularının esrarını.
Ayaklarının takılıp dolaştığı anların,
gizlerini açığa vuran yıllarını.
Soyunup da koynuna giren yalnızlığın armağanı,
Sersem geceyarılarını.
Sen sayfalar dolusu akşamlara,
ben bu kentte hüzünlerin akşamcılığına alışığım.
Sen dizelere kusarsın,
Bir türlü dağıtamazsın denizler dolusu efkarını.
Bilirim diş ağrısından beterdir sancısı,
bense iki kadehin dibinde ararım,
aradığımsa hüzünlerin yedi kat yabancısı.
Üstüme gelme artık şair.
Gel paylaşalım desem sen zararlı çıkarsın.
Ama;
Sen yine de yaz,
yaz şair.
Belki bir gün içimdekileri yazarsın.
Benim kadar bilemezsin,
dalıp gittiğim uzakların,
gözlerimi vurduğu akşam kızıllığını,
sen göremezsin sabah ayazında,
ilk vapuru yakalamak için,
koşuşturdukça düşünceleri birbirine takılıp düşen insanların telaşlarını.
Yaşamı bir ucundan yakalamak için,
güzelim güne sıkılan bir kurşun,
avanak bir telaş.
Boşuna be şair bütün bu uğraş boşuna,
hani gitmese de hoşuna,
üstüme gelme artık şair,
gel paylaşalım desem sen zararlı çıkarsın.
Ama sen yine de yaz,
yaz şair.
Belki bir gün içimdekileri yazarsın…

22-Kasım-2011/Tire-İZMİR