Üstüme gelme hayat Şiiri - Ayşe Gönül

Köyümü,kentimi terk edip
Ekmek uğruna koşturduğum şehirleri mi
Yoksa gurbet illerde iş ararken
Yaşadığım arbedeleri mi
Üç kuruş kazanmak için
Mücadele esnasında
Sabrımı mı alacaksın hayat.....

Annemi benden kopartıp, pare pare olan
Kan gölüne getirdiğin.....
Gurbet elde bıraktığım sevdiklerim için yanan
Can vermek için sıkıştırdığın
kalbimi mi alacaksın hayat.....

Gerçek dostluk,arkadaşlık için
Yaşamımı hiçe sayıp
Hep hançeri sırtımda hissettiğim
Pişmanlığımı mı alacaksın hayat......

Kimsesiz çocukları görürken
Burkulan, sarsılan duygularımı mı
Yoksa onlara yardım eli uzatılamayan
Bozuk düzendeki
Özverimi mi alacaksın hayat......

Zamanında evine,evlatlarına
Rahat hayat vermek için çabalayan
Ve sonunda kaderlerine bırakılıp
Sevgisini,,bir lokma ekmeği çok gören
Ahlaksız insanlara olan isyanımı mı alacaksın hayat......

Akşam sıcacık çorbayı
Huzurla içebilmeyi düşünürken
Kasede içilen zehirle
Dirhem dirhem yok olan
Benliğimi mi alacaksın hayat.......

Kadınları bir köle olarak gören
Söz hakkı,yaşama hakkı kısıtlanan
Verdiğim mücadele için
Boşa geçen onurumu mu alacaksın hayat......

Ayşe Gönül
7 kasım 2013 19:52