Saat olmuş gecenin on biri
Bir yalnızlık çökmüş üstüme
Bir hayal gücü beni iteliyor
Çıkmazlara “gir” diye…
Biri boğazımdan tutmuş
Gırtlağımı sıkıyor boğulmam için
Kimisi ise mezarımı kazıyor
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman