Doğayı kırbaçlarken
Üstüme düştü güneş.
Kavurdu her yanımı
İsyanıma yenildim.
Başımda taşıdığım
Kutsal değerler
Ayağıma dolaştı,
Saflığıma yenildim.
Kırdım, döktüm dünyayı
Başkasını aradım.
Böyle değilmiş hayat,
Ben kendime yenildim.
Kayıt Tarihi : 12.12.2007 01:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başkasını aradım.
Böyle değilmiş hayat,
Ben kendime yenildim.
Bu dörtlük hayatın ta kendisidir. Yüreğinize sağlık Üstadım. Saygılarımla.
Bir insan, toplum, devlet düşünün ki, Allah'ın adil, doğru, her şeyi en iyi bilen olduğunu söyleyecek,
sonra dönüp, biz Allah'ın dediklerine göre değil, aklımıza (ki, aklın acizliği her zaman bilimsel yolla ispattır) göre hayatımızı kuracağız, 1500 yıl önce gelmiş bilgiler çağ dışı kaldı diyecek..
inancıyla bu kadar açık ve seçik çelişen bir insan, toplumun varacağı yer, çağdaşlık değil, sadece gerisinin en gerisine gitmektir.
diye düşünüyorum.
İnsan kendi aklıyla başbaşa kalınca, maddiyatçı olup çıkmaz mı? Önüne geleni çıkarlarına uygun değerlendirmez mi?
İşte ahval..
Amerika, Avrupa liberalizmi, kapitalizmi çatırdadı.
Ülkemizde çıkarcılık aldı başını dolu dizgin gidiyor...
Başkasını aradım.
Böyle değilmiş hayat,
Ben kendime yenildim.
Çok güzel ve anlamlı, kutluyorum... 10 puan... Gönül genişliğinde...
namık cem
TÜM YORUMLAR (8)