Üstüme Dökesin Emi Şiiri - Mehmet İslami

Ey mevcûdat ruhu insü meleğim
Bir tek sensin Allah’ımdan dileğim
Yapıştım eline salma geleyim
Nurunu üstüme dökesin emi

Gülü dikeniyle seven âşıktır
Âşkın figânına geven maşuktur
Âşksız ben’likliyi döven âşıktır
Lôkmama bal olup akasın emi

Âşk, yılanı deliğinden alan, dil
Âşktır mevcûdatın aslı, nesli, bil
İSLÂMİ’de âşkın yüzünde, değil
Âşkını; özüme ekesin emi

Gönlümün sultanı başımın tacı
Güzel yârim derdim, âşkın ilâcı
Dermândır: elbette verecek acı
Coştukca hazzını çekesin emi

Bülbüller âşıkın rayihan gülsün
Şefaat eyleki bülbüller gülsün
Ona feryât, figân ettiren gülsün
Ümmeti cennete dökesin emi

Âşktır Kur’andaki en güzel kıssa
Okuyan yaratık almazsa hisse
Konuşsada eşşek, eşşektir sussa
Âşkı, mihrabına dikesin emi

Zümrüd-ü Ankaya Kâf dağı olan
O ceylân gözlere can bağı olan
Sevdasız gönlündeki ağı olan
Sinene İSLÂMİ çekesin emi

Âşkına ihânet edenin keder
Ayrılmaz, onunla mezara gider
Solucan, kendini lider zanneder
Saksağan misali sekesin, emi

Aslımız topraktır paktır, tertemiz
Hakikat ararsan biz bir, Âdem’iz
Âdemdir hakikât olan bendemiz
Ana hasretiyle tütesin emi

Âşkı söylemeyen lisan değildir
İSLÂMİ: âşk sızlar asân değildir
Haindir namerttir insan değildir
Gönül gülzarımda yetesin emi