Üstüme Çöküyor Gökyüzü

Altımdan kayıyor gibi yeryüzü sanki düşeceğim öyle bir anda yüzüstü
Dilimden düşmüyor dertli bir türkü sağolsun o en sevdiğim bıraktı bu hüznü
Üstüme çöküyor gibi gökyüzü sanki boğulacağım görmüyor ki göz gözü
İçimden gelmiyor ki gülebileyim ne de olsa ömrümün gün ışığı söndü

Doyar oldum yemeden içmeden artık bir lokma ekmeği bile zor yutuyorum
Kayar oldum bak ellerimden düşürdüm düşüreceğim kendimi zor tutuyorum
Arar oldum şimdiden yastıkta yorganda o kokusunu bile çok özlüyorum
Cayar oldum kendimden öyle bir vazgeçtim ki ölmeyi her şeyden çok istiyorum

Bana teselliler öğütler falan vermeyin hepsi hükümsüz hepsi yalan yalan
Zamanla geçer gider kapanır açık yaran demeyin hiç o sözler yalan dolan
Aynı terane hep gidenmiş kaybeden biri söylesin ne kazanıyor bu kalan
Uzaktan seyreder herkes ama ömrüm yanıyor burda varmı bir haberi olan