parmak uçlarımdan yarılırdı gece
kimse
zaman tünelinde kendimi aradığımı bilmezdi
satır başlarına yakışır stresler peydalanırdı yüreğimin meydanında
şiirin ahenkli nutkunu ben atıp durdum
insanlar, tutuştular kavgaya gözyaşına
ve ıstırab tuttu hepimizi acılar diyarında
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta