sevdiğine uysa yarınlarına
üstelesem bile alacağın bu
sevgisine koysa karınlarına
üstelesem bile ocağın tabu
istediği de ne pılın pırtın mı
yanı başa gide hırın hırtın mı
nesine değinir ağrır sırtın mı
üstelesem bile nacağın abu
gülücüğüne mi ağladı durdu
biliciğinden mi çağladı durdu
özlemine bekle bağladı durdu
üstelesem bile sacağın babu
soluna gül dökse tavrını bilir
yollarında çökse devrini bilir
kollarında sökse sevrini bilir
üstelesem bile bacağın habu
yanmasa köz olsa oduna iter
kanmasa söz olsa yadına yiter
sunmasa töz olsa tadına biter
üstelesem bile koçağın sabu
arlanmış arına hebadır ömür
yandığına beri cabadır kömür
ozan efemi de tubadır sömür
üstelesem bile kaçağın yabu
babu: yaşlı kadın,kocakarı sabu:aklı ermeyen küçük çocuk yabu: yabık, yabrı,boynuzu geriye doğru düz olan hayvan
090612denizl
Kayıt Tarihi : 3.8.2012 04:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!