Üstazım Şiiri - Harun Açıkel

Karanlık çöken kalplere,
Kar gibi yağdın Üstazım.
Çekilemezken besmele,
Bir tek sen vardın Üstazım.

Şimşekler çakarken yurda,
Allah, deyip çıktın yola;
Bakmadın hiç sağa sola,
Korkuya dağdın Üstazım.

Mevla rahmetini saçtı,
Yanında çiçekler açtı,
Kuşlar cıvıltıyla uçtu,
Güllere bağdın Üstazım.

Kara toprak onurlandı,
Karaca Ahmet nurlandı,
Hakikate uğurlandı,
Dillerde adın Üstazım.

Çokluğunla dolan azım,
Yokluğunla kıştır yazım,
Son nefes dahil niyazım,
Olmak evladın Üstazım.