İçinden konuşmaya alışınca fark ediyorsun ağzındaki pas tadını ve artık geçmişi çok da hatırlamadığını.
Zaman hızla akıp giderken öğreniyorsun vefasızlığın anlamını ve sadece işi düşenlerin sana ulaştığını.
Hızla ama çok hızla düşünürken anlatınca aklında olanları, boş bakışlarda fark ediyorsun anlaşılmadığını.
Sonra, mutluluktan çok huzuru arıyorken buluyorsun aklını ve yeniden konuşunca anlıyorsun neden ilk kelimelerde sesinin kısık çıktığını.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta