Üstat Şiiri - Yunus Hüseyni

Dünya çok zalim üstat
Doğan ölüyor
Seven gidiyor
Geriye hatıralar kalıyor

Dünya çok zalim üstat
Kimi üstüne düşeni seviyor
Kimi önüne düşene gülüyor
Geriye keşmekeşlik kalıyor

Dünya çok zalim üstat
Aşk gecede sevene ay
Bulut kapatıp gülüyor
Geriye nemli gözler kalıyor

Dünya çok zalim üstat
Sevene yatak dikenden beter
Özlem dolu yürek, kanlı gözler
Uykusuz nöbetçi geceler kalıyor

Dünya çok zalim üstat
Buluttan pamuk şeker yap
Parlayan güneşten kalp
Kalan neden acı çeker hep?

Dünya çok zalim üstat
Ölüm yüzüme baktı utandı
Sırat dünyada önüme uzandı
Hani gerçek seven kalandı

Dünya çok zalim üstat
Umutlarım saklandı
Belki kısmetim kapandı
Yüreğim acıyor üstat