Üstat Şiiri - Zekai Mahir Aktepe

İki satır yaz üstat üstü kalsın
Yıkılsın zalimin zulmü büstü kalsın
Korkar mı sandın özüm mayamdan
Korkmaz gözüm mayamdan
Nanköre ihanet çelik çomak
Yılmışa Cenk ağır aksak
Döndür üstat çarkını feleğin
Devran dönsün
Yıkılsın zalimin düzeni
Gaddar ölsün
Ölmüşten çekinme diriden uzak
Yaklaş sevdiğine nefretten uzak
Bana bir yol varsa senden ırak
Tut elimden düşünde yolcuyum
Müdavimi oldum buralar yaslı
Maksadım değil eğlenmek
Söylesene üstat ne bu işin aslı
Neden böyle sevmek
Ödemekse böyle günahı, üstü kalsın
Yıkılsın zalimin zulmü, büstü kalsın
Varsa sevgilinin merhameti üstat
Değsin eli elime üstat
Bizim yüreğimiz de kin olmaz
Kin olan kalpte din olmaz
Aşarsak şu felek denen dağı
Buluruz muradına eren bağı
Değil gayemiz meyve toplamak
Gönlümüz meyletmez mala mülke
Yakışmaz göstererek ağlamak
Dökülür göz yaşımız kimse görmez
Güzel sevgili halim bilse, gelmez
Nedir katlanan derdime çare üstat
Neden onunla gönlüm yekpare üstat
Bir ağlayan vardır yiğidin ardından
Biz sürelim kutlu davamızı tek
Varsa zalimde o yürek
Çıksın karşımıza
Gönül yapmak bizim işimiz
Zalime çatmak bizim işimiz
Bu nasıl bir sevda yok sonu üstat
Ne gönlüm teskin oldu
Ne ruhum teslim oldu
Ne sevdiceğim bahtiyar
Kaç gelir ondan sonra
Kaç gider ihtiyar
Ne hesap tutar
Ne Şafak atar
Say say gelir mi vuslat
Bir müjde var bana üstat
Ölüyorum onsuzluktan…