Babamı kaybettiğimde seni buldum
Babamdan sonra babama yetişmeyi umdum
Tez zamanda yetiştim olgun insan oldum
Yıllar sonra senide kaybedince çocuk gibi uvundum.
Ne aç kalmayı ne de aç koymayı severdin
İşin ibadet olduğunu senden öğrendim
Anlatmakla bitmez iyiliklerin meziyetlerin
Hele''Ucuz etin yahnisi olmaz''gibi kıymetli sözlerin..
İlk acı haberini duyduğumda yandım kavruldum
Hem arar hem yanar oldum kül gibi savruldum
Şu an bile ismin bir mecliste geçse bile
O mecliste gözyaşlarına kapılır boğulurum...
Kayıt Tarihi : 9.6.2009 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!