Göğüs kafesinde yüreğimiz,
Ve bir kalem tutar elimiz,
Yazarız kendimizce be ustam,
Lâkin acemiyiz…
Yürek acıyı da söyler, sevinci de,
Ve bir kalem yazar dilince,
Anlarlar belki be ustam
Lâkin kelimeler yetersiz…
Şair değil ki özümüz,
Yare bir iki söz söyleriz,
Yanlış anlar belki be ustam,
Lâkin yürekten söyleriz…
Yalan dünya değil mi yaşantımız,
Baki kalır belki üç beş sözümüz,
Kelâma sonsuzdur saygımız,
Lâkin gerçek aşka nasıl ulaşırız…
Kadını erkeği yok yürekten dökülenin,
Biz kalemdaşı sever, yüreğe saygı duyarız,
Yanlış anlıyorlar be ustam,
Lâkin biz, biz herkesi kendimiz biliriz… Sabri CEYHAN
Kayıt Tarihi : 9.3.2016 00:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sabri Ceyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/09/ustam-66.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!