Ustam Şiiri - Güler Tunalı Eren

ben senden sürgün edilmişim ustam
hayallerimi torbama koyup ayrılmışım seferinden
oysa ki o dükkânda açmıştım gözlerimi
elim işe yatkın olmasa da yüreğim sağlamdı
arzum, tutkum hedefimdi

asabiliğine
zor olsa da boş vermiştim
ustaydın
olacaktı o kadar
ara sıra kırmadın değil kalbimi
elime yüzüme bulaştırdığımda işleri
ama bu son hiddetin ağır oldu be ustam!

sürgün edilmişliğin acısı
yüreğimi sızlatıp ağlatıyor ruhumu ustam
biliyorum sen de pişmansın
bu aptal çırağın gidişinden perişansın
boş ver ustam bulursun
eli yatkın/aklı başında/ birini
sana el sallarken defedildiğim cehennemimden
belki de ders alırsın çırağının emeğinden

18.07.2014 İstanbul